Wat is MPA?
Microscopische polyangiitis (MPA) is een vorm van vasculitis. Dat wil zeggen dat er sprake is van ontsteking van bloedvaten. Bij MPA zijn vooral kleine bloedvaten ontstoken. In tegenstelling tot GPA zijn er bij MPA geen granulomen aanwezig. Bij de meeste patiënten beperkt de ziekte zich tot de nier. MPA is een auto-immuunziekte, wat wil zeggen dat het afweersysteem het eigen lichaam aanvalt. Bij de meeste MPA patiënten worden een bepaald soort antistoffen (anti neutrofiel cytoplasmatische antistoffen ANCA) in het bloed gevonden. Daarmee is het een van de vormen van ANCA-geassocieerde vasculitis. Met behandeling kan de ziekte bij de meeste patiënten tot rust worden gebracht en is de overleving een stuk beter.
De ziekte kan echter niet genezen worden. Het is een chronische ziekte. Een deel van de patiënten krijgt één of meerdere opvlammingen van de ziekte in de jaren na diagnose. Om deze reden blijft controle nodig.
Veel voorkomende klachten bij MPA zijn;
Algemene klachten
• Koorts en nachtzweten
• Spier- of gewrichtspijn
• Gewichtsverlies
• Vermoeidheid
Specifieke klachten
• Nieren en blaas: donkere of schuimende urine
• Ogen: rood en pijnlijk, wazig zien
• Longen: aanvallen van kortademigheid, bloed ophoesten, stekende pijn borstkas
• Hart: pijn in hartstreek bij diep in en uitademen/ druk op de borst /ritmestoornis
• Maagdarmkanaal: darmkrampen, diarree, bloed bij ontlasting
• Zenuwen: krachts- of gevoelsverlies (meestal in benen)
• Huid; paarse niet wegdrukbare plekken, wonden/zweren aan vingers en tenen
• Vingers en tenen; soms heel veel pijn of juist verminderd gevoel/ topjes kunnen zwart worden en afsterven
Hoe ontstaat MPA
MPA is zeldzaam. Ongeveer 100 Nederlanders per jaar krijgen de ziekte. MPA is niet erfelijk, maar er zijn een aantal genen die vaker voorkomen bij patiënten met MPA dan bij mensen zonder de ziekte.
Beloop MPA
Als de ziekte niet behandeld wordt of de behandeling niet aanslaat kunnen er complicaties optreden. Voorbeelden van ernstige complicaties zijn het verlies van een vingertop, blijvend gevoelsverlies in de vingers en / of tenen, nierfunctie verlies, nierfalen, verminderde longfunctie. Er kunnen ook complicaties optreden ten gevolgen van de behandeling zoals het ontstaan van hoge bloeddruk, suikerziekte en osteoporose. Ook bent u door behandeling verhoogd gevoelig voor het optreden van en een ernstiger beloop van infecties.